- ۰ نظر
- ۲۱ آبان ۹۴ ، ۲۲:۵۸
آیتالله محمدتقی بهجت فومنی درباره نقش پیادهروی روز اربعین میگوید: روایت دارد که امام زمان (عجل الله تعالی فرجه) که ظهور فرمود، پنج ندا میکند به اهل عالم، اَلا یا اَهلَ العالَم اِنَّ جَدِی الحُسَین قَتَلُوهُ عَطشاناً، اَلا یا اَهلَ العالَم اِنَّ جَدِی الحُسَین سحقوه عدوانا،… امام زمان خودش را به واسطه امام حسین (علیهالسلام) به همه عالم معرفی میکنند … بنابراین در آن زمان باید همه مردم عالم، امام حسین (علیهالسلام) را شناخته باشند… اما الآن هنوز همه مردم عالم، حسین (علیهالسلام) را نمیشناسند و این تقصیر ماست، چون ما برای سیدالشهدا (علیهالسلام) طوری فریاد نزدیم که همه عالم صدای ما را بشنود، پیادهروی اربعین بهترین فرصت برای معرفی امام حسین (علیهالسلام) به عالم است.
بااینکه زیارت سیدالشهدا (علیهالسلام) در اکثر برهههای تاریخی بهسختی انجام میشد و جان زائران درخطر بود، اما بااینوجود عاشقانه خطرات را به جان میخریدند و به پابوسی امام حسین (علیهالسلام) در روز اربعین نائل میشدند.
میرزا جواد آقا ملکی تبریزی یکی از مراجع عالیقدر جهان تشیع که خود بارها با پای پیاده از عتبه علویه، رهسپار عتبه حسینی شده است، درباره مراقبه و بزرگداشت روز اربعین حسینی چنین میگوید: «بههرروی بر مراقبه کننده لازم است که بیستم صفر (اربعین) را برای خود روز حزن و ماتم قرار داده بکوشد که امام شهید را در مزار حضرتش (علیهالسلام) زیارت کند، هرچند تنها یکبار در تمام عمرش باشد، چنانکه حدیث شریف، علامتهای مؤمن را پنج امر ذکر کرده است: ۵۱ رکعت نماز در شبانهروز، زیارت اربعین،انگشتر در دست راست کردن، پیشانی بر خاک گذاشتن و بلند بسمالله الرحمن الرحیم گفتن در نمازها». (ترجمه المراقبات، کریم فیضی، صفحه ۸۵)
کوله و سربند و پرچم حاضر و آماده است. یک نگاه مادرت ما را مسافر میکند